วันเสาร์ที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2552

เรื่อง วิกฤตการขึ้นเขาโดดเรียน

วันนี้หลังจากพักเที่ยงทุกคนก็รวมตัวกัน ข้อเสนอวันนี้เป็นเล่นเกม ทุกคนจึงหาทางออก ผมบอกเดี๋ยวออกตามไป ขออยู่ในโรงเรียนแปบ 1 เราจึงแบ่งเป็น 2 สายเพราะวันนี้เราจอดรถคนล่ะที่กัน ไอ้ ชาติ ไอ้เอก ไอ้โสรสมันออกทางประตูข้างโรงเรียน ประตูข้างโรงเรียนเป็นที่อันตรายอันดับต้น ๆ เพราะต้องใช้ความเร็วแล้วความกล้ามากถ้าไม่จำเป็นจะไม่ใช้ทางนี้กัน ไอ้ครีม ไอ้ เอ ไอ้โด่งมันออกทางเก่าขึ้นเขาเหมือนเดิม

เมื่อไปถึงบนเขาทุกคนจะนั่งพักซักพัก เพราะมันต้องใช้กำลังในการปีน มากเมื่อขึ้นไป ดันเจออีกแก้ง 1 เด็กห้อง 8 ขึ้นมาก่อนเราแปบหนึ่งกำลังนั่งพักอยู่ ไอ้โด่งบอกเดี๋ยวมันเดินลงไปก่อนให้ไอ้เอ กับไอ้ครีม นั่งพักแปบหนึ่ง ทางลงเขาเป็นทางคอนกริต วิธีลงเลยไม่ยากมาก สักพักพวกเราได้ยินเสียงรถมอไซร์วิ่งขึ้นมา ไอ้ครีมเดินลงไปดู สิ่งที่เห็นคือ อ.ปกครองขี่มอไซร์ ขึ้นมา มีไอ้โด่งนั่งซ้อนท้ายมาด้วยไอ้ครีมวิ่งหนีขึ้นไปทางบนเขา มันวิ่งมาตะโกนบอกอ.มาไอ้เอรีบลุกแต่ไม่ทันอ.มาถึงไอ้เอพอดีอ.จับมือไอ้เอไว้ ไอ้เอไม่สนสะบัดหลุดกระโดดลงเขามันตรงนั้นเลย ไอ้ครีมวิ่งขึ้นเขาไปหลบซักพักก็ลงข่าวมาแจ้งให้พวกผมทราบ เรานั้งรอไอ้เออยู่สักพักหนึ่ง ไอ้ชาติก็โทรมา เห่ยๆ ไอ้เออยู่โรงบาลไปหาหมออยู่พวกผมจึงโดดตามออกไปโดนใช้ช่องทางอื่น ไปเจอได้เอ เลือดอาบขาอยู่โรงบาล เหอๆๆ...